Ze zijn dan 1 dag oud.
Dan zijn de diertjes ook nog heel rustig.
De papa van Yari gaf eerst uitleg aan ons.
Hij vertelde hoe de kuikentjes gevoederd worden. Hoe ze ook bepaalde medicijnen krijgen zodat ze bepaalde ziekten niet meer kunnen krijgen.
Tevens vertelde Dirk welke strenge controles er allemaal zijn.
Zo komt er wekelijks een dierenarts die een drietal diertjes uit de massa haalt. Hij doodt ze en snijdt ze open. Aan de ingewanden en de darmen, maar ook aan de botjes kan hij dan zien als het diertje gezond is. Ook zijn er controleurs die onaangekondigd komen inspecteren of alles in orde is en de diertjes goed gezond zijn. Tevens zijn er nog eens controles van de Delhaize en de Colruyt groep want dit zijn o.a. ketens waar de geslachte kippen verkocht worden.
We waren verwonderd dat na 4 weken de kuikentjes reeds groot genoeg zijn om als kip aan het spit verkocht te worden. Andere kippen worden 2 weken later opgehaald en naar het slachthuis gebracht om versneden te worden : kippenbillen, kippenborst, kippenvleugels enz... Eigenlijk gaat er niets verloren van de kip want de poten worden naar China vervoerd. Dat is daar een delicatesse.
Vooraleer we in de stal mochten moesten eerst onze schoenen ontsmet worden. Het is uitzonderlijk dat we eens een kijkje mochten nemen want normaal komt daar niemand zomaar binnen voor de hygiëne van de diertjes. Er zijn drie stallen op het bedrijf. In de stal waar wij in mochten zitten er bijna 25 000 kuikentjes.
Dirk legde eerst nog uit dat het in de stal heel warm zou zijn : 36° C. Er staan grote branders die zelfs een temperatuur van 600° uitblazen. Ook de vochtigheid wordt gecontroleerd. En dan zijn er nog de grote ventilatoren die voor de luchtverversing zorgen.
Het grote moment was aangebroken : in de stal gaan.
We moesten wel heel voorzichtig zijn en goed kijken waar we stapten.
We mochten wel eens een kuikentje vastnemen. Dat vonden wij wel fantastisch natuurlijk.
De meeste leerlingen wilden nog veel langer bij de kuikentjes blijven maar dat kon niet want we moesten wel nog 2 km terug naar school wandelen.
Op het einde kregen we van Yari nog een zakje met snoepjes en konden we ook haar pony even aaien.
Bedankt Dirk en Yari omdat we heel welkom waren op jullie bedrijf en natuurlijk omdat we de kuikentjes mochten vastnemen.
