In stoet vertrokken alle deelnemers van het zorgcentrum 'De Boomgaard' naar het oorlogsmonument in de dorpskom.
De hoofdstraat was tijdelijk voor alle verkeer afgesloten zodat de herdenking in alle rust en sereniteit kon plaatsvinden.
De kinderen van klas 3 en klas 4 hadden prachtige klaprozen geknutseld. Het symbool van de eerste wereldoorlog omdat de zaden van de klaproos lang in de grond kunnen blijven en bij gunstige omstandigheden snel kiemen en uit de grond oprijzen. Ook dat gebeurde op het modderige slagveld. Zelfs in bomkraters groeiden klaprozen.
De 'Last Post' werd gespeeld.
Bloemenkransen werden neergelegd.
Ook onze klaprozen kregen een plaats bij het monument.
Jelle was onze soldaat van dienst.
Tijdens de Last Post en het Belgisch volkslied stond hij mooi in houding en groette hij.
Burgemeester Gyssels en schepen Ruebens luisteren aandachtig naar de toespraken.
Enkele leerlingen van klas 5 en klas 6 lezen tekstjes voor over het leven tijdens de oorlogsjaren in Lembeke.
Teksten over de kinderen die naar Nederland waren gevlucht en daar werden opgevangen.
Over de klaprozen, het symbool van de oorlog.
Tekstjes over de honger en ellende onder de burgerbevolking.
De Lembeekse kinderen kregen na de eerste wereldoorlog zelfs kledij van de kinderen van Lexington in de Amerikaanse staat Kentucky. Op een oude schoolfoto (kinderen geboren rond 1908) bedankten zij de kleine Amerikanen.
Verhalen over de strenge winter van 1941-1942 waar zelfs vele scholen moesten sluiten bij gebrek aan kolen voor de kachels.
Verhalen over het bombardement van de trein Gent-Bassevelde in 1943 waarbij 21 doden vielen. Vooral Gentse mensen die in Bassevelde wat aardappelen, groenten en eieren bij de boeren hadden gehaald. Want in de stad was er nog minder te eten dan op de boerenbuiten.
Tekstjes over de dankkapel in de Heihoek. Een kapel die opgericht werd uit dankbaarheid in 1947 omdat Lembeke gespaard bleef van oorlogsgeweld. Veel dorpsbewoners schonken geld om de kleine kapelletjes te bouwen.
Er volgde een naamlezing van de gesneuvelden waarbij bij sommige namen extra uitleg werd gegeven hoe deze soldaten om het leven waren gekomen.
De weinige oud-strijders die er nog waren, waren geëmotioneerd zoals Oscar.
Ook de leiding van de jeugdbewegingen zoals de Chiro en de KLJ waren goed vertegenwoordigd.
Vervolgens werden witte roosjes bij het monument neergelegd.
De harmonie speelde het Belgisch volkslied.
De plechtigheid eindigde met een toespraak van de burgemeester.
Alle aanwezige leerlingen verdienen een dikke proficiat voor hun medewerking.
In stoet begaven we ons naar de cafétaria van de sporthal.
De kinderen werden getrakteerd op een lekkere reep chocolade. Van de vrouw van Honoré kregen ze ook een mooie, zelfgemaakte sleutelhanger.
Alle andere aanwezigen werden door de gemeente getrakteerd met een drankbonnetje.
In de cafétaria konden we nog even nakaarten.
Een heel geslaagde 11 novemberviering. Dank aan alle mensen die dat mee organiseerden.
EN LAAT ONS VOORAL NIET VERGETEN : NOOIT MEER OORLOG A.U.B. !!!
Jullie verslaggever,
meester Paul.
